De avonturen op het schoolplein

Op het eerste gezicht lijkt het schoolplein tijdens de pauze één grote – zij het georganiseerde – chaos. Rennende kinderen, een bal die uit de pannakooi vliegt en kleuters op trapfietsjes die overal doorheen crossen. Op een bankje voeren een paar kleintjes een geanimeerd gesprek: “Wist de overblijf-medewerker al dat het stokje dat ze vasthouden magische krachten heeft?” Wie even blijft kijken, ontdekt een wereld vol fantasie en verrassingen.

Zo klinken er midden op het plein kinderstemmen: “Beertje beertje, draai eens rond; beertje beertje, raak de grond!” Uit het schuurtje waar al het speelgoed staat, hebben de meisjes uit de middenbouw een springtouw gepakt. Twee kinderen draaien aan het touw, een hele rij meiden staat klaar om erin te springen en ondertussen – al springend – de bewegingen in het liedje uit te voeren. Wanneer de kleinste meisjes aan de beurt zijn om te draaien en het ze niet lukt om het touw hoog genoeg in de lucht te krijgen, schiet de overblijfmedewerker te hulp. Ze bindt één kant aan het hek en zwaait de andere kant hoog de lucht in. Zo kan iedereen weer meedoen!

Niet alleen in het materialenhok is speelgoed te vinden, ook op het plein zelf biedt de natuur volop speelmateriaal waar de kinderen gretig en creatief gebruik van maken. Zo trekken ze er in de herfst met man en macht op uit om alle bladeren op het schoolplein bij elkaar te vegen. In de winter worden er niet alleen sneeuwpoppen gemaakt, maar ook sneeuw-eenden en allerlei andere gekke creaties. Kan de overblijfmedewerker raden wat er gemaakt is? In de zomer blijkt de zandbak ineens een eiland te zijn waarop een schat verborgen ligt. Kinderen zetten een geheime speurtocht uit, inclusief mysterieuze aanwijzingen en een schatkaart die uiteindelijk leidt naar… een hoopje zand.

Wat zo mooi is? Kinderen hebben geen draaiboek nodig. Ze maken de regels terwijl ze spelen, passen ze ter plekke aan en kunnen zich volledig verliezen in hun zelfverzonnen wereld. Geen vergaderingen of ingewikkelde planningen vooraf – gewoon samen overleggen, proberen en ontdekken. Daar kan menigeen nog wat van leren: niet alles hoeft altijd volgens vaste patronen. Regels kunnen soms best wat opgerekt worden. Kinderen kunnen op die manier overal een avontuur van maken.

Speel eens met ze mee!